Nu de stofwolken van de verkiezingen optrekken is het tijd voor de informatie (de verkenning van mogelijke coalities) en dan de formatie: de daadwerkelijke vorming van de coalitie en het regeerakkoord. Hoewel het best mogelijk is dat de formatie veel tijd zal kosten, is het toch belangrijk om alvast na te denken over de speerpunten voor het komende kabinet.
Onze eerste verlanglijst:
Wonen hét thema
Het is broodnodig dat de woningmarkt zich aanpast aan de veranderde eisen van langer zelfstandig blijven wonen. Dat betekent: meer woningen, meer woonvormen én beter ruimtelijke ordeningsbeleid. Er zijn nu te weinig seniorenwoningen, maar er is ook te weinig te kiezen. Het lijkt nu net of er twee keuzes zijn: een eigen woning of wonen in een zorginstelling. Dat kan en moet anders. Bovendien moeten burgers die zich voorbereiden op hun oude dag of op een mantelzorgsituatie ondersteund worden, en niet tegengewerkt worden. ANBO wil een hoge ambtenaar, belast met de samenwerking tussen de ministeries van Volksgezondheid en Wonen.
Doorpakken op pensioenhervoming
De pensioenhervorming moet afgerond worden en bovendien moet er een ei gelegd worden over de AOW. Het kabinet Rutte II heeft zich sinds het pensioenakkoord van 2011 gebogen over een hervorming van het pensioenstelsel. Na een voorlopig advies van de Sociaal-Economische Raad is de beslissing daarover bij een nieuw kabinet belegd. ANBO vindt dat het hoog tijd is om de knoop door te hakken. Wat ons betreft nemen sociale partners en gepensioneerden het voortouw richting een duurzaam bestendig pensioenstelsel. De flexibele AOW is vorige week gestrand, maar dat is wat ons betreft niet het einde van de discussie. ANBO pleit voor een grootschalig onderzoek naar de toekomst van de AOW, waarbij zowel wordt gekeken naar de hoogte als de ingangsdatum.
Maak zorghervoming af
De hervorming van de zorg moet afgemaakt worden: nog meer maatwerk, nog meer persoonsgericht. Wat ANBO betreft zijn er een aantal speerpunten: meer gekwalificeerd personeel in de langdurige zorg en een stevige verandering in de financiering van alle vormen van zorg. Nu zitten er zogeheten perverse prikkels in het systeem: gemeenten zijn verantwoordelijk voor hulp, zorgverzekeraars voor de wijkverpleging en het Rijk voor de Wet Langdurige Zorg, de voormalige AWBZ. Samenwerking wordt niet beloond nu; sterker, deze partijen profiteren financieel van het afwentelen van mensen op elkaar. Dat moet echt anders. De vraag moet zijn: wat is er nodig om mensen zo lang mogelijk zo gelukkig mogelijk te laten leven?
Lees hier het volledige artikel.