De ziekte van Huntington is een erfelijke en nog steeds ongeneeslijke neurologische aandoening die geleidelijk hersencellen vernietigt in een hersendeel dat een belangrijke rol speelt in het doorgeven van informatie voor de hogere, meer complexe hersenprocessen, het striatum.
De ziekte veroorzaakt een toenemende aftakeling die leidt tot volledige hulpbehoevendheid en kent uiteindelijk een fatale afloop.
Gemiddeld duurt de ziekte nog 10 tot 20 jaar na het verschijnen van de eerste symptomen.
De Ziekte van Huntington is een hersenaandoening waarbij bepaalde zenuwcellen in het brein afsterven. De aandoening wordt veroorzaakt door een probleem in het DNA, specifiek door een afwijking in een gen op het vierde chromosoom, het zogenaamde Huntington-gen. Normaal ontwikkelt de ziekte zich wanneer mensen tussen de 35 en 45 jaar oud zijn, maar er bestaat ook een nog zeldzamere vorm die op jongere leeftijd aanvangt. Geschat wordt dat Huntington in Europa voorkomt bij 5 à 10 per 100.000 mensen.
Symptomen
De eerste klachten zijn vaak subtiel en daarom moeilijk te herkennen. Mensen krijgen in het begin dikwijls last van kleine onwillekeurige bewegingen, lichte moeilijkheden bij het lopen en mentale problemen zoals rusteloosheid, prikkelbaarheid, depressieve gevoelens, concentratieproblemen en geheugenverlies. Bij de jeugdvorm is spierstijfheid een belangrijk symptoom.
Lees hier het volledige artikel.