Lepra klinkt voor een Nederlander misschien als een kwaal uit de middeleeuwen, maar in de tropen richt de ziekte nog altijd grote schade aan. Prof. Jan Hendrik Richardus van het Erasmus MC werkt met internationale collega’s aan een manier om de keten van besmettingen te breken.
Lepra ontstaat door besmetting met de bacterie Mycobacterium leprae. Deze bacterie vermenigvuldigt zich relatief traag, waardoor het jaren kan duren voordat iemand klachten krijgt. In de tussentijd kunnen wél ongemerkt nieuwe mensen besmet raken. Op deze manier komen er elk jaar wereldwijd 200.000 nieuwe lepragevallen bij, met alle lichamelijke, psychische en maatschappelijke gevolgen van dien.
Wereldgezondheidsorganisatie
Om dat getal omlaag te krijgen, is vroege opsporing en preventieve behandeling van nauwe contacten van nieuwe leprapatiënten essentieel. De Wereldgezondheidsorganisatie raadde daarom in 2018 aan om contacten van bewezen leprapatiënten uit voorzorg eenmalig te behandelen met het antibioticum rifampicine. Dit wordt PEP genoemd; ofwel postexpositieprofylaxe.
Lees hier het volledige artikel.