Mensen die aan hun quarantaine ontsnappen, gezondheidscertificaten voor reizigers, complottheorieën: de Nederlandse cholera-uitbraak van 1832-1833 vertoont verrassende overeenkomsten met de huidige corona-pandemie.
Microbioloog Tonja van der Kuyl schreef er een boek over, gebaseerd op medische publicaties en krantenknipsels uit die tijd.
Nederland kende in de negentiende eeuw drie grote cholera-epidemieën. Waarom een boek over de eerste uitbraak?
“Tijdens research voor mijn colleges over infectieziekten kwam ik veel publicaties tegen over de cholera-epidemie van 1832. Die geschiedenis bleek parallellen te hebben met de opkomst van SARS-CoV-2.
Het begon allemaal in India in 1817, waar vandaan cholera zich over een deel van de wereld verspreidde. Toen zijn voor het eerst de symptomen beschreven van deze ziekte, die nieuw was voor de mensheid. Een belangrijk kenmerk van cholera is rijstwaterachtige diarree en braaksel; zoiets hadden artsen nog nooit gezien.
Patiënten droogden snel uit, het kon binnen enkele uren na de eerste verschijnselen volledig misgaan. De bloedcirculatie stopte omdat het bloed dik en stroperig werd door het vochtgebrek. Mensen kregen toevallen en stuipen, er vielen duizenden doden. Dat maakte grote indruk.
Lees hier het volledige artikel.