Wetenschappers gebruiken allerlei nieuwe technieken om het coronavirus te bestrijden. CRISPR-Cas lijkt een veelbelovende kandidaat om ons verder te helpen met het detecteren en elimineren van COVID-19, maar we zijn er nog niet.
De huidige coronapandemie brengt veel ellende met zich mee, maar het zorgt ook voor een heel scala aan wetenschappelijke ontwikkelingen. Over de hele wereld werken onderzoekers aan gloednieuwe technieken of aanpassingen van oude trucs om het virus zo snel mogelijk te detecteren en onschadelijk te maken. Bijvoorbeeld met CRISPR-Cas, de techniek die Jennifer Doudna en Emmanuelle Charpentier dit jaar de Nobelprijs voor de Scheikunde opleverde.
De CRISPR-Cas-techniek is eigenlijk geleend uit het afweermechanisme dat bacteriën inzetten tegen virussen. Zo’n virus injecteert bij een aanval een beetje van zijn genetische informatie, meestal RNA, in de bacterie. Het CRISPR-systeem is een soort database van kleine stukjes virus-RNA dat in de gaten houdt of er iets wordt geïnjecteerd. Zodra het een stukje herkent, gaat het in de aanval: het roept de hulp in van Cas-enzymen, eiwitten die door CRISPR naar het virus-RNA worden geleid en dit vervolgens kapot knippen.
Lees hier het volledige artikel.