Al lange tijd wachten cliënten die een klacht indienen op verbeteringen van hun rechtspositie. Sinds de start in 2007 van wat nu het wetsvoorstel Kwaliteit, klachten en geschillen zorg is, zijn de regelingen op deze terreinen bevroren, en de lacunes in een samenhangende en patiëntgerichte klachtrecht niet gedicht. Op 30 juni wordt het wetsvoorstel behandeld in de Eerste Kamer.
Klagen is lastig voor cliënten. Het is voor cliënten onduidelijk wat zij van een zorgaanbieder mogen verwachten, waar ze een klacht kunnen indienen en hoe deze wordt afgehandeld. Verder biedt de klachtbehandeling geen oplossing voor het door de cliënt ervaren probleem en er is geen laagdrempelig en bindend besluit bij geschillen in de zorg.
In de Wet klachtrecht cliënten zorgsector (WKCZ) staat het recht van patiënten om een klacht in te dienen bij een instelling die zorg verleent. De wet is in 1995 vastgesteld. Al in 2006 gaf de Staat van de Gezondheidszorg aan dat de rechtspositie van de klager slecht was. Sindsdien wachten cliënten op verbetering van hun rechtspositie. Daarop is nieuwe wetgeving ontwikkeld.
Het nu voorliggende wetsvoorstel Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz) vervangt de WKCZ en de Kwaliteitswet zorginstellingen. Het wetsvoorstel Wkkgz is de voortzetting van het eerdere wetsvoorstel Wet cliëntenrechten zorg (Wcz), dat een aantal wetten zou bundelen tot één wet. Minister Schippers en staatssecretaris van Rijn hebben in februari 2013 aangegeven deze wet op te knippen in vier delen. De Wkkgz is één daarvan.
Tekortkomingen
Het eerdere wetsvoorstel had nog veel tekortkomingen. Het *LSR (*landelijk steunpunt medezeggenschap en zeggenschap) heeft samen met andere cliënten- en consumentenorganisaties in een brief aan de vaste Kamercommissie van VWS hierop gewezen. Dit betrof punten als laagdrempelig en bindend besluit bij geschillen in de zorg, aansluiten bij bepalingen uit het VN-verdrag voor mensen met een handicap, de formulering van de rol van de Inspectie voor de Gezondheidszorg, het uitgangspunt van het recht van de cliënt en duidelijke klachtenprocedure en een onafhankelijke geschilleninstantie. Het recht op klagen moet voor alle vormen van zorg en ondersteuning gelijk zijn.
Tevens heeft het LSR samen met de andere organisaties een brief geschreven aan de Eerste Kamer en in september 2014 een reactie gegeven op de algemene maatregel van bestuur (AMvB) van het Wetsvoorstel kwaliteit, klachten en geschillen in de zorg (Wkkgz) dat ter consultaties aan het LSR en ander organisaties is voorgelegd.
Lees hier het volledige artikel.