Van hoge, ontzettende gelukkige en euforische hoogten met zin om van alles te doen en een enorm geluksgevoel en blijdschap tot enorme diepe depressieve dalen, met daartussen perioden dat er even niets aan de hand is.
Zo ongeveer verloopt het leven van iemand die een bipolaire stoornis heeft. Deze stoornis wordt ook wel aangeduid met manisch depressiviteit.
Bipolaire stoornis
Het leven van iemand met een bipolaire stoornis bestaat dan ook over het algemeen uit extreem hoge pieken, maar ook extreem donkere en diepe dalen. De pieken worden ook wel aangeduid met (hypo) manie. Als iemand in die episode zit is hij of zij opvallend druk en actief en leiden de meeste mensen ook aan overschatting. Ze denken namelijk dat ze de hele wereld aankunnen. Is die hypo (manie) weer over dan volgt er vaak een periode van ernstige depressie. Dat betekent extreme somberheid, totaal geen zin om iets te doen, niet in staat om te werken of anderszins te functioneren.
Een bipolaire stoornis begint meestal als iemand net volwassen is geworden. Bij niet iedereen zijn de pieken en dalen even erg. Maar voor alle mensen die er aan lijden, geldt wel dat de aandoening een enorme impact heeft op hun leven. In Nederland heeft zo’n 1,5 procent van de bevolking van tussen de 18 en 65 jaar de aandoening.
Lees hier het volledige artikel.