Specialist ouderengeneeskunde Willemijn van Erp promoveerde deze week op onderzoek naar patiënten met het niet-responsief waaksyndroom om de zorg voor hen realistischer te maken.
Patiënten met het niet-responsief waaksyndroom (NWS), vroeger bekend als ‘vegetatieve toestand’, ademen zelfstandig, kennen een slaap-waakritme, openen hun ogen, maar vertonen verder alleen reflexmatige reacties op de buitenwereld. Er zijn geen reacties of gedragingen die duiden op een besef van ‘zelf’ of van de omgeving. In veel gevallen is het NWS het gevolg van *postanoxische encefalopathie ( *te weinig of geen zuurstof toevoer) ontstaan tijdens een bloedcirculatiestilstand. Het gaat om een zeer heterogene groep patiënten van wie een deel in een ‘minimal conscious state’ (MCS) verkeert.
MCS-patiënten zijn weliswaar niet in staat tot functionele communicatie of functioneel gebruik van voorwerpen, maar wel tot het ervaren en lokaliseren van pijnprikkels, ze kunnen voorwerpen volgen met de ogen, sommigen kunnen zelfs opdrachten uitvoeren. Ze hebben ook betere herstelkansen dan NWS-patiënten. NWS en MCS worden gezamenlijk langdurige bewustzijnsstoornissen (LBS) genoemd.
Lees hier het volledige artikel.