Jaarlijks krijgen ruim 14 duizend mensen de diagnose longkanker. Een kleine groep van hen heeft een zeldzame tumor in de long. Voor artsen is het lastig om deze tumoren goed te herkennen en hun ernst goed in te schatten. Onderzoekers in het Maastricht UMC+ en het Erasmus MC in Rotterdam ontwikkelen nieuwe laboratoriumanalyses die de diagnose en prognose betrouwbaarder maken.
Bovendien ontwikkelen ze een algoritme voor kunstmatige intelligentie dat automatisch de diagnose en de ernst van de tumor kan vaststellen.
De zeldzame longtumoren die longartsen, pathologen en moleculair biologen onderzoeken zijn hormoon-producerende tumoren, in medische termen: neuro-endocriene tumoren. Er zijn vier varianten die elk hun specifieke eigenschappen hebben.
“Sommige groeien langzaam en hebben een lagere kans op uitzaaiing na een operatie. Soms kan het dan volstaan om een kleinere operatie te verrichten of minder frequent te observeren”, zegt longarts in opleiding in het MUMC+ dr. Jules Derks.
“Andere tumoren zijn agressiever, ze groeien snel en zaaien ook makkelijker uit. Bij deze patiënten wil je juist zo snel mogelijk behandelen door bijvoorbeeld de tumor weg te halen en/of chemotherapie te geven.” Klinisch moleculair bioloog in de pathologie prof. dr. Ernst-Jan Speel voegt nog toe: “Mensen met een langzaam groeiende tumor lopen rond met een tijdbommetje. Je weet niet of en wanneer deze tumor zich toch agressief gaat gedragen. Liefst wil je de kans op agressief gedrag al bij de diagnose voorspellen.”
Lees hier het volledige artikel.