Wat ik de laatste periode nogal eens hoor op het spreekuur zijn problemen rond fysiotherapie, vervoer en werk. Over fysiotherapie is uitgebreid informatie op jullie eigen site te vinden. Binnenkort hebben wij een overleg met het fysiotherapienetwerk om de laatste stand van zaken omtrent de reuma-oefengroepen te bespreken.
De ervaringen van patiënten zijn verschillend. Sommigen kunnen door met oefenen omdat ze een ander aanvullend pakket hebben genomen en voor sommigen restte niets anders dan te stoppen en alternatieve vormen van bewegen te vinden. Vaak hebben wij verwezen naar de mogelijkheden van Tai Chi en zwemmen via de RPV. Wat de vervoersvoorziening betreft: van een aantal mensen hoorde ik dat zij bericht hadden van de gemeente Arnhem dat de bijdrage voor vervoer gestopt werd.
Ik heb bij de gemeente geïnformeerd wat er precies gaande was. Degene die mij te woord stond vertelde dat er een herbeoordeling van vervoersproblemen plaats vindt. In Arnhem zijn de stoepen bij de bushaltes verhoogd, dat moet het makkelijker maken om in en uit te stappen. Als iemand toch niet met openbaar vervoer kan, maar er is wel een auto waarmee hij in zijn vervoersbehoeften kan voorzien is er geen vervoersprobleem en wordt er geen voorziening verstrekt.
De situatie zoals die tot voor kort was: als mensen voor een voorziening in aanmerking kwamen (bijv. een pasje voor de Regiotaxi) en vervolgens konden kiezen tussen het pasje of een (kleine) geldelijke vergoeding is niet meer. Ik heb aangegeven dat het zo wel steeds moeilijker wordt voor mensen met mobiliteits beperking om nog in hun vervoersbehoefte te kunnen blijven voorzien en dat het zeker voor een aantal mensen tot minder deel kunnen nemen aan de samenleving zal leiden.
Op mijn vraag hoe het met boven regionaal vervoer moet (Valys) als iemand geen regionale voorziening meer heeft (voor Valys is het namelijk een criterium dat iemand een plaatselijke voorziening heeft), wist men ook geen antwoord: de toezegging van het jaar ervoor maar gebruiken en hopen dat het geaccepteerd wordt. Eerlijk gezegd had men hier geen antwoord op. Het lijkt er op dat de Wet Maatschappelijke Ondersteuning aan verval onderhevig is wat dit betreft.
Nu er de laatste jaren steeds vaker met tijdelijke contracten wordt gewerkt nemen de problemen op het gebied van werk ook toe. Als een contract niet verlengd wordt is het steeds moeilijker om iets nieuws te vinden. Dat geldt voor iedereen zult u zeggen maar als er wat beperkingen zijn levert dit meer problemen op. Er is immers grote concurrentie op de arbeidsmarkt.
Ik denk dat er een grote taak voor patiëntenverenigingen is om toch aan de bel te blijven trekken en problemen aan te geven. Die problemen worden alleen maar duidelijk als ze gemeld worden. Daar ligt een taak voor iedereen!
A. verborg