Terwijl de ziekenhuizen nog steeds zuchten en steunen onder de toestroom van coronapatiënten, gedragen wij ons op straat juist steeds zorgelozer. Hoe valt dat met elkaar te rijmen? Een sociaal psycholoog ontcijfert ons gedrag.
De Nieuwmarkt in Amsterdam op Koningsdag 2021.
Het lijken wel twee aparte werelden. In de ene wereld, die van de ziekenhuizen, is het alle hens aan denk. Sinds februari liep de druk op de zorg weer rap op. Vorige maand kwam ‘code zwart’ zelfs in zicht, een crisissituatie waarbij er op de intensive care niet genoeg ruimte meer is voor alle zieken.
‘Straks kunnen we wél terecht op terras, maar niet in ziekenhuis’, zei ic-verpleegkundige Rowan Marijnissen eind april in het AD. Gelukkig heeft de daling ingezet, maar er liggen nog steeds ruim 2231 coronapatiënten in het ziekenhuis, waarvan 733 op de ic.
In de wereld buiten het ziekenhuis lijkt de crisis soms ver weg. Al vóór de winkels en terrassen opengingen leken Nederlanders het niet zo nauw meer te nemen met de basisregels. Vreemd eigenlijk, als je bedenkt dat er in de week voor Koningsdag naar schatting ruim 185 duizend besmettelijke personen rondliepen, meer dan tijdens eerdere golven. Waarom gedragen we ons losser terwijl corona nog als een lopend vuurtje door de samenleving gaat?
Lees hier het volledige artikel.