In 2006 werd het nieuwe zorgstelsel ingevoerd. Belangrijkste doel hiervan was: een betaalbare zorgverzekering voor iedereen. Nu 10 jaar later is hier niet voor iedereen meer sprake van. Met name mensen met chronische aandoeningen zijn steeds meer geld kwijt aan zorg.
Basisverzekering moest voldoende zijn, dekt steeds minder
De basisverzekering werd in 2006 neergezet als verzekering waarmee iedereen voor de belangrijkste zorg was verzekerd. Maar in 10 jaar tijd is er (fors) gesneden in het basispakket. Naast verschillende medicijnen zijn ook rollators en rolstoelen verdwenen uit het basispakket. Ook is de vergoeding van fysiotherapie flink beperkt. Chronisch zieken moesten bijvoorbeeld in 2006 maar 9 behandelingen fysiotherapie zelf betalen (of er een aanvullende zorgverzekering voor afsluiten). Nu zijn dat er al 20. Patiënten met diabetes en bepaalde vormen van reuma en astma vallen volgens de wet niet onder chronisch zieken. Zij moeten dus al hun fysiotherapiebehandelingen zelf betalen.
Aanvullende pakketten uitgekleed
Aanvullende verzekeringen werden in 2006 gezien als ‘luxe’ pakketten, voor mensen die zich voor meer zorg wilden verzekeren. Intussen zijn de aanvullende verzekeringen voor bijvoorbeeld ouderen en chronisch zieken eerder noodzaak dan luxe. Maar in de afgelopen 10 jaar zijn ook die pakketten uitgekleed. In 2006 waren er nog verzekeringen die alle tandarts- en fysiotherapiebehandelingen vergoedden. Dit soort pakketten bestaat bijna niet meer, terwijl de premies voor verzekeringen die minder vergoeden fors zijn gestegen.
Lees hier het volledige artikel.